İş hukukundaki “İşçinin ahlak ve iyi niyet kurallarına aykırı davranışı nedeniyle fesih” maddesi yani işçiler arasında bilinen adıyla Kod-29, pandemi döneminde patronların işten çıkarma silahı haline gelmişti.
Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) Kod-29’u 1 Nisan itibarıyla kaldırdı, yerine yeni kodlar yayınladı. Ancak bu kodlar seçildiğinde de işten çıkarılan bir çalışan, kıdem ve ihbar tazminatını alamıyor ve işsizlik ödeneğinden de yararlanamıyor.
İlgili kodlar ve kapsamları ise şöyle:
“Kod 42”– “4857/25-II-a “İş sözleşmesi yapıldığı sırada bu sözleşmenin esaslı noktalarından biri için gerekli vasıflar veya şartlar kendisinde bulunmadığı halde bunların kendisinde bulunduğunu ileri sürerek yahut gerçeğe uygun olmayan bilgiler veya sözler söyleyerek işçinin işvereni yanıltması.”
“Kod 43”- “4857/25-II-b “İşçinin, işveren yahut bunların aile üyelerinden birinin şeref ve namusuna dokunacak sözler sarf etmesi veya davranışlarda bulunması yahut işveren hakkında şeref ve haysiyet kırıcı asılsız ihbar ve isnadlarda bulunması.”
“Kod 44”– “4857/25-II-c “İşçinin işverenin başka bir işçisine cinsel tacizde bulunması.”
“Kod 45”– “4857/25-II-d “İşçinin işverene yahut onun ailesi üyelerinden birine yahut işverenin başka işçisine sataşması, işyerine sarhoş yahut uyuşturucu madde almış olarak gelmesi ya da işyerinde bu maddeleri kullanması.”
“Kod 46”– “4857/25-II-e “İşçinin, işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlarda bulunması.”
“Kod 47”– “4857/25-II-f “İşçinin, işyerinde, yedi günden fazla hapisle cezalandırılan ve cezası ertelenmeyen bir suç işlemesi.
“Kod 48”– “4857/25-II-g “İşçinin işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki iş günü yahut bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi.”
“Kod 49”– “4857/25-II-h “İşçinin yapmakla ödevli bulunduğu görevleri kendisine hatırlatıldığı halde yapmamakta ısrar etmesi.”
“Kod 50”– “4857/25-II-ı “İşçinin kendi isteği veya savsaması yüzünden işin güvenliğini tehlikeye düşürmesi, işyerinin malı olan veya malı olmayıp da eli altında bulunan makineleri, tesisatı veya başka eşya ve maddeleri otuz günlük ücretinin tutarıyla ödeyemeyecek derecede hasara ve kayba uğratması.”