İşçi emekçi önce hakkını bilmeli ve öğrenmeli.Öncelik sadece kendi değil. Sadakatli ve birlik olmalıdır. Emeğini sadece patronlara peşkeş çekmemelidir. 

İşçi emekçi haksızlığa uğramaktan başka bi suçu yok. “Fazla mesai yap!” derler. Yaparız. Başka şubeye git derler gideriz. 

Farklı bölümlerde çalıştırırlar. Yani sen 9 yıl sırtında taşı. Bir sefer sen binmeye çalış, her türlü muameleye maruz kalan yine sen olursun. Bu sebepten ötürü işçi emekçi kardeşler sizler benim. Ben de sizlerin sesi olmaya çalışıyorum. 

Hep birlikte bizi engelleyen bu duvarı yıkalım. Haklarımızı almak için pir olalım bir olalım. 

TEK YUMRUK TEK ZAFER İÇİN

Sonu bir türlü gelmeyen ve insanları hep bir şekilde kandırıp inandırabilen bir iktidar var karşımızda.

Bununla birlikte hayatımızla oynayan, hayatımızla oynatmayı seven insanlarımız da var tabii. Sorumluluk ve sahiplenme konusunda çok iyiyiz. Becerikliyiz ve çalışkanız. Başta aile ve iş sorumluluklarımız var. Her birimiz de bu sorumluluklarımızı yerine getirmede iyiyiz. Ancak bunları yaptığımız halde bile eksiklerimiz fazlasıyla var.

Açıkçası yöneten her kim olursa olsun önce sözler verir ve ardından o koltuğa oturduğu anda verdiği sözler çöp olur. Bir de milletin sırtından inmek nedir bilmezler.

Pek çok kişi de “Nasılsa insanlar alışık” diyip “önceki de zaten milletin sırtındaydı, biz neden olmayalım?” diye düşünüyor nedense. Ama son seçimlerden sonra vatandaşlar pişman oldu mu? Evet pişmanlar. Bunun belli olduğu yüzlerindeki ifadeden aşikar.

Şimdi durumu aksine çevirmenin tam zamanı aslında. Üreten işçi ve emekçiler ise yöneten neden işçiler ve emekçiler olmuyor? Her şeyi yapan işçi emekçi ise tabii ki de olabilir. Aile desen onlar geçindiriyor, iş desen onlar görüyor. Bunları yapan her şeyi yapar.

Tüm işçi ve emekçilere seslenerek şunu söylemek isterim; hak ve hakkaniyet için birlikte bu yola çıkmalıyız. Ben ve diğer işçi kardeşlerimle birlikte gelin bu oyunu bozalım. Yine, yeniden biz kuralım. Bu patronlara ve onlar gibi insancıklara nasıl güzel bir yaşam olur gösterelim. Cevabımızı mutlu ve birlikte yaşam ile verelim ki onlara çok güzel bir tokat olsun.

Yapılacak bir şeyin olmadığını düşünen, art niyetli ve kendinden başka kimseyi düşünmeyen insancıklar da var aramızda. Ama şimdi artık her şey değiştiği gibi yeni nesil de değişti. Öz neslimize güvensizliğimiz tecrübe ile sabit. Ancak yine de kötülüğün değil iyiliğin göstergesi olmak için çalışmamız gerekir. Yönetmeyi birbirimizden öğrenmemiz gerekir. Onları bertaraf etmek için bunu uygulamamız gerekir.

Üreten biziz, yöneten de biz olalım.

Önce para birimimizin altı sıfırını aldı. Sonra bir aile nüfusunu böldü. Bir de utanmadan “kemer sıkın” diyorlar. Bir de üstüne üstlük hakaret ediyorlar. Bu da yetmezmiş gibi dinden bahsedip bu milletin aklını buluyor, ırkçılığı kullanıp insanı insana kırdırıyor.

Ne yapsalar ya yok oluyoruz ya hayatlarımızı mahvediyorlar. Yani artık “bunlar çok önemli işler yaptı” diyenlere şu gözle bakıyorum; ya bir çıkarı var ya da aklı kıt. Benden her şeyin vergisini bunlar alıyor. Ama çalışıp kazandığım maaştan da vergi alıyorlar.

Araban var vergi, evin var vergi. Çalışıyorsun bir de, alın terinin vergisi mi olur? Yaşıyorsan bu devlette vergi ödeme gibi bir zorunluluğumuz olmuş. Derler hep “gelen gideni aratır” diye de şimdikilerin gidişi olmadı ki bir türlü arayalım. Sivrisinek gibi kanımızın son damlasına kadar bırakmaya niyetleri de yok anlaşılan. Kanımızı kurutup bitirmenin derdine düşmüşler. Bunlara karşı bizim din, dil, ırk, mezhep ayrımı olmadan hak, hukuk, adalet için “birlik” dememiz gerekiyor.

O kadar koskoca ulusun lideri iseler hatalarını ve yaptıklarını örtbas etmeyecekler. Bizim elimizdekileri başkalarına peşkeş çekmeyecekler. İşçi ve emekçinin haklarına saldıracak kadar aciz olmayacaklar, göz yummayacaklar. Tabii gerçekten “vatanın”, “milletin” hakkını savunuyorlarsa.

Ancak şu bir gerçek: Bizi bizden başkası yok edemez. Geçmişimize bakalım mücadele neden, ne için verildi? Savaşlardan yıldık artık. Mutlu, huzurlu bir yaşam için illa ki ezmemiz veya yok etmemiz mi lazım? Tabii ki de hayır. İnsanın insana mal mülk yüzünden kırılmasının önüne geçebiliriz. Birlikle, mücadeleyle kardeşçe ve huzurlu bir hayat yaşayabiliriz.